Kopalnia wiedzy o krasnoludach z powiesci J.R.R Tolkiena.

  sobota, 15 lutego 2014  


Był to słynny władca krasnoludów, organizator wyprawy po skarby Samotnej Góry, w której wziął udział Bilbo Baggins.


Urodził się i wychował w Ereborze. Przeżył napaść smoka Smauga na siedzibę krasnoludów w 2770 roku, gdyż przebywał wtedy poza Samotną Górą – wędrował po okolicy wraz z Balinem i grupą towarzyszy. Następnie, razem z garstką ocalałych pod wodzą ojca i dziadka Thróra, tułał się po Śródziemiu. Przez pewien czas mieszkał z nimi w Dunlandzie. Thorin brał udział w wojnie z orkami (2793 – 2799) i bardzo mężnie walczył w decydującej bitwie w dolinie Azanulbizar (2799 rok).

Król w Ered Luin Następnie, w 2802 roku, w wraz ojcem i grupą współplemieńców, osiedlił się w górach Ered Luin, po dłuższej już wędrówce po Eriadorze. W 2845 roku Thorin, po zaginięciu Thráina, objął przywództwo nad plemieniem. Był wtedy krasnoludem wspaniałej i dumnej postawy, lecz nie rwał się, by opuścić Eriador. Pracował tam i zdobył trochę mienia, plemię jego rozrosło się. Jednak w ciągu kolejnych lat Thorin coraz częściej myślał o dokonaniu zemsty na smoku i odzyskaniu zagrabionych bogactw.

Pewnego dnia (15 marca 2941 roku) Thorin spotkał w Bree, lub na szlaku wiodącym do tej miejscowości, Gandalfa Szarego. Po krótkiej rozmowie, w której krasnolud wspomniał o swoim pragnieniu powrotu do dawnej siedziby, razem udali się do Ered Luin. W wyniku narad z czarodziejem, Thorin postanowił podjąć tajemną wyprawę do Ereboru.


W związku z tym zabrał ze sobą tylko dwunastu towarzyszy. W Shire dołączył do nich jeszcze hobbit Bilbo Baggins, mimo iż Thorin początkowo niechętnie się do niego odnosił i zabrał ze sobą tylko na usilne nagabywania Gandalfa.
Wyprawa okazała się długa i pełna przygód. W jej trakcie Thorin odnalazł miecz elfów, Orcrist, którego odtąd używał w walce. Podczas marszu przez Mroczną Puszczę został uwięziony przez Thranduila, ale dzięki Bilbowi zarówno jemu, jak i pozostałym krasnoludom, udało się uciec do Esgaroth, a stamtąd dotrzeć do Ereboru. Ostatecznie krasnoludowie odzyskali skarby, a Smaug został zabity przez człowieka, Barda, potomka władców Dale. Thorin przybrał tytuł Króla pod Górą, lecz ogarnięty żądzą złota i dumą, wdał się w spór z ludźmi z Esgaroth i elfami z Mrocznej Puszczy, domagającymi się udziału w skarbie. O mało nie doszło do zbrojnego starcia między zwaśnionymi stronami, jednak nagły atak orków pod wodzą Bolga sprawił, iż kwestia sporu o złoto przestała mieć znaczenie. Na czele współtowarzyszy Thorin wziął udział w Bitwie Pięciu Armii. Bardzo mężnie walczył z orkami, lecz jak się okazało, była to jego ostatnia batalia. Odniósł bowiem ciężkie rany i zmarł w kilka godzin po bitwie, zdążywszy pożegnać się z Bilbem i zapewne innymi osobami. Pochowano go we wnętrzu Ereboru, złożywszy razem z nim bezcenny Arcyklejnot i miecz Orcrist. Thorin nigdy się nie ożenił i nie miał potomka. Jego następcą i spadkobiercą został krewniak, Dáin Żelazna Stopa. Grywał na harfie.

Thorin nosił przydomek Dębowa Tarcza, nadany mu po bitwie o Azanulbizar. W jej trakcie przyszłemu monarsze pękła tarcza, odrąbał toporem gałąź dębu i używał jej bądź jak tarczy, bądź jako pałki.

__________________________________________________________
Informacje biograficzne
Powiązane lokacje:  Erebor, Dunland, Ered Luin
Data urodzin: 2746 III Era
Data Śmierci: 25 listopada 2941 III Era (Bitwa pięciu armii)
Ród: Durina

Rodzina
Ojciec: Thráin II 
Rodzeństwo: Frerin, Dis
Dzieci: Brak
Bliscy krewni: Fili i Kili (siostrzeńcy), Thrór (Dziadek), Dain II Żelazna Stopa (Kuzyn)

W trylogii "Hobbit" w reżyserii Petera Jacksona, Thorina zagrał Richard Armitage

Bliscy krewni: Fili i Kili (siostrzeńcy), Thrór (Dziadek), Dain II Żelazna Stopa (Kuzyn)